[Rupa & Ciri-Cirinya | Kebagusan Ahlaknya | Pakaiannya | Makanannya | Perkataan & Ketawanya ]
1.
Nabi SAW memakai pakaian yang diperolehinya;: kain sarung, atau kain
selendang (kain penutup badan) atau baju kemeja (Qamish) atau baju jubbah atau
yang lain. Yang menakjubkan hatinya (yang lebih disukainya) ialah kain hijau.
Dan kebanyakan pakaiannya ialah berwarna putih. Dan beliau ebrsabda,”
Pakaikanlah kain yang berwarna putih itu kepada orang-orang yang masih hidup
dari kamu dan kafanilah dengan kain putih itu orang-orang yang sudah meninggal
dari kamu”. ( Ibnu Majah dan Al-Hakim dari Ibnu Abbas)
2.
Nabi SAW memakai qaba’ (baju yang dipakai diatas baju-baju yang lain)
yang diisi dengan kapas untuk peperangan dan bukan peperangan. Beliau memakai
bau qaba’ dari kain sundusin. Lalu beliau memakainya, maka baguslah
kehijauannya di atas keputihan warnanya.
3.
Semua pakaian nabi SAW tinggi diatas kedua mata kakinya. Dan kain
sarungnya diatas yang demikian, kepada setengah betis. Dan baju kemejanya
terikat dengan kancing baju. Kadang, beliau membuka kancing itu dalam sholat dan
lainnya.
4.
Beliau mempunyai kain selimut yang dicelup dengan kumkuma. Kadang beliau
mengerjakan sholat dengan orang banyak dengan memakai selimut itu saja.
5.
Kadang, beliau memakai kain sehelai, tiada yang lain diatas kain sehelai
itu. Beliau mempunyai kain bertambal yang dipakainya. Beliau
bersabda,”Sesungguhnya aku adalah hamba, aku memakai pakaian sebagaimana yang
dipakai oleh hamba”. (Al-Bukhari dan Muslim dari Abi Bardah)
6.
Nabi SAW mempunyai dua helai pakaian yang khusus untuk sholat jum’at
selaind ari pakaian-pakaiannya untuk bukan Jum’at.
7.
Kadang-kadang, beliau memakai sehelai kain sarung yang tidak ada kain
lain diatasnya. Beliau ikatkan kedua ujungnya diantara dua bahunya.
Kadang-kadang dengan pakaian itu beliau imami orang banyak pada sholat janazah
8.
Kadang, beliau mengerjakan sholat di rumahnya dengan memakai sehelai kain
sarung, dimana beliau beselimut dengan kains arung itu, yang berlainan letak
diantara kedua ujungnya. Dan adalah kain sarung itu yang beliau bersetubuh
padanya pada hari itu
9.
Kadang, beliau mengerjakan sholat di malam hari dengan kains arung. Dan
beliau berselendang dengan sebahagian kain dari yang mengelilingi rambutnya dan
beliau jatuhkan bahagian yang tinggal dari kain itu ketas sebahagian isterinya.
Lalu beliau mengerjakan sholat seperti yang demikian itu
10.
Sesungguhnya nabi SAW mempunyai pakaian hitam. Lalu beliau berikan kepada
orang. Maka bertanya ummu Salmah kepadanya: “Demi ayah dan ibuku! Apakah yang
dapat diperbuat oleh orang itu dengan kain hitam tersebut?”
Nabi SAW menjawab,”Aku pakaikan akan orang itu”.
Lalu ummu Salmah menjawab,”Belum pernah sekali-kali aku melihat sesuatu yang
lebih cantik dari putihnya engkau diatas hitamnya kain itu”.
11.
Adalah Nabi SAW memakai cincin. Kadang-kadang beliau keluar dan pada
cincinnya benang terikat, untuk mengingati sesuatu. Beliau stempelkan dengan
cincin itu pada surat-surat yang akn dikirim. Beliau ebrsabda,”Cap stempel
atas surat adalah lebih baik daripada kena tuduhan”. (Al-Bukhari dan Muslim
dari Anas)
12.
Beliau memakai kopiah (Qalansuah) dibawah surban dan dengan tanpas surban.
Kadang, beliau buka qalansuah dari kepalanya. Lalu beliau jadikan qalansuah itu
dinding (sutrah) di hadapannya. Kemudian beliau mengerjakan sholat kepada
dinding dari qalansuah tadi. Dan kadang tidak ada surban. Lalu beliau ikatkan
kain pada kepalanya dan dahinya. Nabi SAW mempunyai sehelai surban yang dinamai
as-sahab (awan). Lalu beliau berikan kepada ‘Ali ra. Kadang, ‘Ali ra datang
dengan memakai as-sahab. Lalu Nabi SAW bersabda,”Datang ‘Ali kepadamu dengan
memakai as-sahab”.
13.
Nabi SAW apabila memakai pakaian, beliau memakainya sambil
membaca,”Alhamdulillaahilladzii kasaanii maa uwaarii bihi auratii wa
atajammalu bihi fin-naas (Segala pujian bagi Allah yang menganugerahkan kepadaku
pakaian yang dengan pakaian itu aku menutup auratku dan aku memperelokkan diriku
pada manusia)”. (Ibnu Majah dan AL-Hakim dari “Umar bin Khaththab. Dan
dipandangnya shahih)
14.
Apabila beliau membuka pakaiannya maka beliau keluarkan dari sebelah
kirinya. Apabila beliau memakai pakaian baru, lalu beliau berikan pakaian tuanya
kepada orang miskin. Kemudian beliau bersabda,”Tiada ri orang muslim yang
memberi pakaian akan orang muslim, dari kain tuanya dimana ia tiada memberikan
pakaian itu melainkan semata-mata karena Allah, melainkan ia berada dalam
tanggungan allah. Pemeliharaan=Nya dan kebajikan-Nya selama ia menutup aurat
orang muslim itu pada waktu hidup dan matinya”. (Al-Hakim dan Al-Baihaqi dari
“Umar)
15.
Nabi SAW mempunyai tikar tidur dari kulit yang sudah disamak, yang
diisikan dengan kulit kayu kurma yang halus. Panjangnya dua hasta atau hampir
dua hasta. Lebarnya sehasta sejengkal atau hampir sehasta sejengkal.
16.
Beliau mempunyai baju ‘aba-ah (baju terbuka depannya dipakai diatas
baju lain) yang dibentangkan untuk nabi SAW kemana saja beliau berpindah duduk,
yang dilipatkan dua lapis untuk diabwah tempat duduknya. Beliau tidur diatas
tikar yang dibawahnya tiada suatupun lainnya.
17.
Diantara akhlaq Nabi SAW adalah menamakan binatang kendarannya,
senjatanya, dan barang-barangnya. Dan adalah nama benderanya : AL-‘Uqab, nama
pedangnya di medan perang Dzul-faqar. Beliau mempuanyai pedang yang dinamai Al-Mikhdzam.
Dan sebuah pedang yang lain dinamai Ar-rasub. Dan yang lain lagi dinamai Al-Qadlib.
Dan tangkai pedangnya dihiasi dengan perak
18.
Beliau memakai tali pedangnya dari kulit yang tersamak. Padanya tiga
helai talid ari perak. Dan nama busur Nabi SAW ialah AL-Katum. Dan nama tempat
panahnya adalah Al-Kafur. Nama untanya adalah Al-Qushwa, yaitu yang dinamakan
juga Al-‘Udlba. Nama baghalnya (hampir sama dengan keledai) ialah Ad-Duldul.
Nama keledainya ialah Ya’fur. Dan nama kambingnya yang beliau minum susunya
ialah “Ainah
19.
Beliau mempunyai tempat bersuci dari tembikar, yang beliau berwudlu
padanya dan meminum daripadanya. Maka orang banyak mengirim anak-anaknya yang
kecil yang telah berakal. Lalu mereka itu masuk ke tempat Rasulullah SAW. Mereka
itu tiada ditolak untuk masuk ke tempat beliau. Apabila anak-anak itu memperoleh
air pada tempat bersuci tadi, lalu mereka minum. Dan menyapu mukanya dan
tubuhnya dengan air tersebut. Mereka itu mencari barakah dengan yang demikian.